wtorek, 31 grudnia 2013

grzybowe uszka

Zabrakło mi uszek na święta, ale pojawiły się za to na Sylwestra! W połączeniu z gorącym barszczem będą jedną z noworocznych przystawek. Dzielimy się z Wami przepisem i sposobem wykonania także już na przyszły rok :)




Ciasto
mąka
woda przegotowana
odrobina soli

Nie podaję tu proporcji, gdyż zwykle trzeba to wymierzyć 'na oko'. Zrób kopczyk z mąki i dodawaj stopniowo wody. Wyrabiaj ciasto aż będzie elastyczne.

Farsz:
szklanka suszonych leśnych grzybów
kilka pieczarek
mała cebula
sól
pieprz
olej do smażenia

Grzyby suszone moczymy przez noc. Jeśli masz ich dużo, pieczarki są zbędne. Gotujemy grzybki około godziny w lekko osolonej wodzie.
Cebulę szatkujemy, pieczarki kroimy w kostkę i smażymy razem z grzybami. Drobno kroimy lub przepuszczamy przez maszynkę do mięsa. Doprawiamy solą i pieprzem.
Sposób przygotowania:


1. Rozwałkuj ciasto na oprószonym mąką blacie. Kładź odrobinę farszu w odstępach ok. 1 cm.

2. Podważ lekko ciasto odklejając je od stołu i przykryj część z farszem. Palcem zaklej lekko brzeg i delikatnie naciskając oddziel od siebie wypełnione farszem ciasto.


3. Używając smukłego kieliszka odcinaj małe pierożki.

4. Pierożki zaklejaj jak pierogi, a końce sklejaj tworząc małe uszka.


W dużym garnku zagotuj osoloną wodę, dodaj odrobinę oleju. Wrzucaj uszka i mieszaj je co jakiś czas. Kiedy wypłyną, pogotuj je chwilę (do 5 minut) i łyżką cedzakową przekładaj na talerz.

niedziela, 29 grudnia 2013

sylwestrowe menu EYD

Było menu na święta, a więc nie może zabraknąć sylwestrowego! Wybrałyśmy dla Was najlepsze według nas propozycje na przekąski sylwestrowe, których przygotowanie jest proste i szybkie.



A korzystając z okazji życzymy Wam wszystkiego co najlepsze w Nowym Roku!


sobota, 28 grudnia 2013

tempura warzywna + sos mango

Tempura to potrawa kuchni japońskiej, do której przygotowania pierwotnie używa się głównie owoców morza, ale również i warzyw. Cały problem tkwi w tym aby wybrać ulubione warzywa, przygotować ciasto naleśnikowe i smażyć na głębokim oleju, by warzywa nie tylko były miękkie w środku, ale także otoczone chrupiącą skórką. Dlatego też tempurę podajemy od razu po smażeniu, gdyż wówczas smakuje najlepiej. Moja dzisiejsza wersja zaserwowana została ze świetnie przełamującym smak sosem curry mango.



mój zestaw warzyw:

brokuł podzielony na małe różyczki
papryka żółta pokrojona w dużą kostkę
cebula pokrojona w łódeczki
cukinia pokrojona w grube talarki
 
ciasto:
 
1,5 szklanki mąki pszennej
2 jaja
szklanka schłodzonej wody
2 łyżki sosu sojowego
łyżeczka soli

olej do smażenia (możesz smażyć na głębokim oleju w garnku lub też tak jak ja użyć mniej oleju i częściej obracać warzywa)
 
 
sos mango:
 
1 dojrzałe duże mango
szczypta curry
pieprz, sól
 
1. Jeśli także zamierzasz użyć brokuł, najlepiej jest go sparzyć lub podgotować przez ok. 5 minut.
2. Na głębokiej patelni rozgrzewamy olej (tyle, by chociaż warzywa były zanurzone do połowy)
3. Warzywa obtaczamy w cieście i smażymy aż będą chrupiące i zarumienione.
4. Mango obieramy, przecieramy na tarce, doprawiamy i podgrzewamy.
 



wtorek, 24 grudnia 2013

warzywna sałatka tradycyjna

Czymże były by Święta bez naszej tradycyjnej sałatki warzywnej!? To jedna z rzeczy, za którymi najbardziej tęsknie przebywając zagranicą, gdzie brakuje mi polskich produktów do jej wykonania.
Podobna sałatka jest znana we Włoszech (i pewnie nie tylko tam) jako insalata russa, czyli sałatka rosyjska. Brakuje w niej jednak ogórków kiszonych, co w polskiej wersji sałatki, jest kwintesencją jej smaku.
Można zauważyć, że choć w każdej polskiej rodzinie przygotowuje się sałatkę jarzynową - nie zawsze smakuje ona tak samo. Kiedy jadłam sałatkę u koleżanki - była w niej kukurydza, inna znajoma oprócz ogórków kiszonych, dodaje jeszcze konserwowe; spotkałam się również z dodatkiem pora, pietruszki itd.
Podaję swój rodzinny przepis, który można modyfikować wedle uznania ;)





Składniki:
6 ziemniaków
6 marchewek
litrowy słoik ogórków kiszonych
mały seler
1 puszka groszku
4 jaja ugotowane na twardo
cebula
1 jabłko
sól, pieprz
ok. 4 łyżki majonezu (do smaku)
2 łyżki musztardy sarepskiej

1. Marchewkę, ziemniaki i seler należy ugotować w osolonej wodzie przez 45 minut, w mundurkach. Po tym czasie zostawiamy warzywa w gorącej wodzie do ostygnięcia. Warzywa obieramy i kroimy w kosteczkę. To samo należy zrobić z ogórkami (nie zawsze trzeba je obierać ze skórki) i jabłkiem.
2. Cebulkę obieramy i kroimy bardzo drobno.
3. Jaja ugotowane na twardo pokroić w kosteczkę.
4. Groszek odsączyć i dodać do reszty produktów.
5. Dodać majonez, musztardę i doprawić solą i pieprzem.

poniedziałek, 23 grudnia 2013

pasztet strączkowy

Nie wiem jak u Was, ale u mnie w święta zawsze pojawia się pasztet. Zwykle robię na dwie foremki, po czym jeden sztukuję i zamrażam. W tym roku do pasztetu użyłam miksu warzyw strączkowych z gotowej mieszanki, w której znajduje się m.in. fasola jaś, fasola biała, czarna, czerwona, soczewica i kasza.



na 2 foremki (35x10):
400 g mieszanki strączków (do kupienia np. w realu)
700 g włoszczyzny
1 duża cebula
2 ząbki czosnku
2 jaja
olej do smażenia
do przyprawienia:
pieprz
sól
gałka muszkatołowa
imbir
czosnek niedźwiedzi lub granulowany
papryka słodka
chili
sos sojowy

1. Mieszankę fasoli moczymy przez noc, płuczemy i gotujemy w lekko osolonej wodzie do miękkości.
2. Gotujemy włoszczyznę.
3. Cebulę i czosnek kroimy w kostkę i szklimy.
4. Wystudzone składniki przekładamy do dużej miski i dokładnie blendujemy. Doprawiamy, wbijamy jaja.
5. Piekarnik nagrzewamy do 200 stopni(bez termoobiegu), masę przekładamy do wyłożonych papierem do pieczenia foremek. Ustawiamy na dolnej półce piekarnika i pieczemy ok. 1 godziny sprawdzając pasztet w trakcie wykałaczką.


niedziela, 22 grudnia 2013

korzenny syrop mandarynkowy

Pierwotnie miała być to konfitura, jednak ostatecznie zrezygnowałam z substancji żelujących i stwierdziłam, że niech się dzieje co chce. Nie chciałam także używać kilogramów cukru aby zagęścić miksturę dlatego też stworzyłam syrop mandarynkowy - pyszny słodzik o konsystencji miodu świetnie nadający się do herbat, piwa lub deserów.

Syrop w ładnie ozdobionym słoiczku jest także idealnym prezentem dla bliskich.



1 kg mandarynek (mięsistych, słodkich i bez pestek)
2,5 szklanki cukru
sok z jednej cytryny
szklanka wody

łyżka przyprawy korzennej
3 goździki
łyżeczka cynamonu

1. Mandarynki obieramy, kroimy w cząstki i wrzucamy do garnka.
2. Podlewamy wodą, dodajemy przyprawy i smażymy bez przykrycia ok. 30 minut.
3. Dodajemy stopniowo cukier mieszając. Smażymy kolejne 30 - 40 minut aż mandarynki się rozpadną.
4. Przecieramy masę przez sito bardzo dokładnie, aby zostały oddzielone białe skórki mandarynek (nadają one goryczki).
5. Oddzieloną masę ponownie zagotowujemy i nalewamy do czystych i suchych słoiczków. Mocno zakręcamy i odwracamy słoik do góry nogami.


sobota, 21 grudnia 2013

święta według eatyourdream

W okresie przedświątecznym wszyscy jesteśmy zabiegani, dlatego postanowiłyśmy ułatwić Wam chociaż wyszukiwanie świątecznych przepisów :) Poniżej przedstawiamy nasze propozycje nie tylko na wigilijny wieczór, ale cały świąteczny okres. Mamy nadzieję, że każdy znajdzie tu coś dla siebie i podkoloruje nieco swój świąteczny jadłospis. Wkrótce pojawi się więcej propozycji, które na pewno dodamy do naszego menu.

Już teraz życzymy Wam wesołych, bezmięsnych Świąt :)


Pasztety / Pasty



Dania główne


Sałatki


Słodkości

Napoje
























wtorek, 17 grudnia 2013

porowo - cukiniowy makaron

Dziś w kuchni więcej wiosny niż zimy. Dobrze, że jest takie miejsce, w którym można zaszyć się, uciec od niskich temperatur i zgotować sobie wiosnę na talerzu. Danie może wystąpić w roli lekkiego obiadu lub ciepłej sałatki.



300 g drobnego makaronu
1 cukinia mała 
duża, biała część pora
2 ząbki czosnku
3 łyżki gęstej śmietany
łyżeczka sosu sojowego
pieprz, sól
przyprawa do sałatek (lub własna kompozycja : suszony czosnek, papryka itd.)
oliwa lub inny tłuszcz do smażenia

1. Cukinię i czosnek trzemy na tarce, pora kroimy w kostkę.
2. Smażymy do miękkości, doprawiamy, dodajemy śmietanę.
3. Makaron gotujemy al dente, hartujemy i dodajemy do warzyw, ewentualnie doprawiamy.

wtorek, 10 grudnia 2013

banalnie proste placuszki marchewkowe

Wpis na szybko, co byście o nas nie zapominali, a ja miała szansę oderwać się od nauki. Prościzna i oszczędne wykorzystanie marszczących się marchewek.


2 marchwie
mała cebulka
ząbek czosnku
1 jajo duże
czubata łyżka mąki pełnoziarnistej
pieprz, sól
pół łyżeczki imbiru
olej/oliwa

1. Marchew trzemy na małych oczkach, cebulę kroimy w bardzo drobną kostkę. Przesmażamy na odrobinie tłuszczu (masło, olej, oliwa)
2. Studzimy, wbijamy jajko, dodajemy resztę i doprawiamy.
3. Nakładamy łyżką masę na rozgrzany olej/oliwę.

niedziela, 8 grudnia 2013

słodkie bułeczki drożdżowe z serkiem ricotta

Dawno nie piekłam słodkich bułeczek. Naszła mnie wyjątkowa ochota na drożdżowy wypiek, więc przewertowałam kilka przepisów w internecie szukając smacznego pomysłu. Oto efekt poszukiwań.

Ciasto:
25 g drożdży świeżych
ok 3,5 - 4 szklanki mąki
1 szklanka letniego mleka
3 łyżki miodu
pół łyżeczki soli
1 łyżeczka cukru
1 jajo

Nadzienie:
500 g serka ricotta
2 żółtka
6 łyżek cukru pudru
1 opakowanie cukru waniliowego
kilka kropli cytryny

Dodatkowo:
15 daktyli
1 jajko
1 łyżka mleka
mąka do posypywania stolnicy

Ciasto:
Mleko należy podgrzać, rozpuścić w nim cukier i rozprowadzić drożdże. Odstawić na kilka minut. Po tym dodać je do mąki. Dokładnie wymieszać i dodać pozostałe składniki na ciasto. Po dokładnym wyrobieniu uformować ciasto w kule i odstawić w ciepłe miejsce na około godzinę, do wyrośnięcia.

Nadzienie:
Ser należy wcześniej odcedzić na sitku przez kilka godzin (można też odcedzać go przez noc). Żółtka utrzeć z cukrem pudrem i cukrem waniliowym, najlepiej za pomocą blendera. Dodać ricottę i kilka kropli cytryny.

Lepimy bułeczki:
1. Kiedy ciasto wyrośnie- podzielić je na około 12 bułeczek.
2. Każdą bułeczkę rozwałkować na naleśnik, wysmarować około dwiema łyżkami kremu i posypać kilkoma kawałkami daktyli.

3. Naleśnik zwinąć w rulonik i złożyć na pół.

4. Następnie ostrym nożem należy przeciąć naleśnik po środkowej stronie, zostawiając nieprzecięte około 3 centymetry ciasta.

5. Wywinąć brzegi ciasta od środka, tak, aby powstało serduszko.

7. Każdą bułeczkę wysmarować jajkiem rozbitym z mlekiem.
6. Piec w piekarniku rozgrzanym do 190 stopni przez około 35 minut.






inspiracja :)



czwartek, 5 grudnia 2013

sos z pomidorków cherry i zielonej papryki

Sos idealny do makaronu i nie tylko. Lekko słodkawy za sprawą pomidorków, a jednocześnie przełamany goryczką dzięki papryce.

 na ok. 3 porcje:

400 g pomidorków cherry
1 zielona papryka
mała cebula
2 ząbki czosnku
szklanka soku warzywnego lub pomidorowego
łyżeczka słodkiej papryki
pieprz, sól 
sos sojowy*
ulubione zioła
oliwa z oliwek

*osoby uczulone na gluten powinny pominąć sos sojowy lub zastąpić go bezglutenowym

1. Na rozgrzanej oliwie smażymy cebulę pokrojoną w talarki, paprykę pokrojoną w kostkę i czosnek przeciśnięty przez praskę.
2. Dorzucamy pomidorki pokrojone na cztery cząstki i dusimy pod przykryciem.
3. Po 10 minutach podlewamy warzywnym sokiem i doprawiamy. Dusimy do miękkości warzyw.




poniedziałek, 2 grudnia 2013

rozgrzewający ratatuj z soczewicą

To nie fair, że tak dobre potrawy wychodzą na zdjęciach tak słabo i blado. Nie mniej naprawdę polecam rozgrzewającą 'potrawkę', 'gulasz', 'ratatuj' czy jakkolwiek by to nazwać, który dziś sporządziłam. Na zimę danie idealne, w sumie to pomijając wcześniejsze przesmażanie warzyw można by je zakwalifikować do jednogarnkowców, takich pożywnych i w mgnieniu oka zapełniających samymi dobrociami żołądek.



3 szklanki bulionu warzywnego
3/4 szklanki soczewicy zielonej (Sante)
szklanka soku wielowarzywnego (np. śródziemnomorskiego)
3 kiełbaski grillowe paprykowe (Polsoja) pokrojone w półtalarki
1 mała cukinia obrana ze skórki i pokrojona w kostkę
2 marchwie pokrojone w talarki
cebula obrana i pokrojona w talarki
250 g pomidorków koktajlowych pokrojonych na pół
10 pieczarek obranych i pokrojonych w talarki
2 ząbki czosnku
olej lub oliwa
pieprz,sól
przyprawa do sałatek (Prymat)
łyżeczka słodkiej papryki
odrobina chili

*osoby uczulone na gluten powinny uważać na dobór mieszanek przypraw, które mogą zawierać gluten - należy zastąpić je bezpiecznymi produktami

1. Soczewicę płuczemy i gotujemy w bulionie (w dużym garnku)
2. Warzywa i kiełbaskę wrzucamy na patelnię z dodatkiem oliwy/oleju i smażymy przez ok. 10 min.
3. Dodajemy do soczewicy i gotujemy wszystko razem bez pokrywki, by nadmiar wody odparował.
4. Dodajemy sok wielowarzywny i doprawiamy potrawę. Podajemy najlepiej z ryżem lub kaszą.


piątek, 29 listopada 2013

ryżowe kotleciki z brokułem i fetą

Piątek wolny od zajęć równa się piątkowi z gotowaniem. Na dziś prostota nie wymagająca dodatków, gdyż wszystko, co najlepsze chowa się w jednym kotleciku.


na dwie osoby:
1 brokuł
60 g ryżu
pół kostki sera feta (ok.130 g)
1 jajko
łyżka mąki
pół łyżeczki imbiru w proszku
szczypta gałki muszkatołowej
mały ząbek czosnku przeciśnięty przez praskę
pieprz, sól
olej

1. Brokuł gotujemy w osolonej wodzie do miękkości. Ryż również, lecz w osobnym garnku. Studzimy.
2. Miksujemy wszystkie składniki, doprawiamy.
3. Mokrą ręką lepimy kotleciki i wrzucamy na rozgrzany olej. Smażymy z obu stron. Podajemy z ulubionym sosem lub/i bukietem surówek.


wtorek, 26 listopada 2013

oliwa z oliwek i jej produkcja

Olej oliwkowy pochodzący z krajów śródziemnomorskich znany jest już prawdopodobnie na całym świecie. Znajduje zastosowanie głównie w gastronomii, ale również w przemyśle kosmetycznym.

Oliwę można podzielić na trzy kategorie jakościowe:
1. Pierwsza kategoria to oliwa z pierwszego tłoczenia, nazywana najczęściej extra vergin – oznacza to, że produkt jest w 100 % czystym sokiem z oliwek. Taka oliwa nie podlega filtrowaniu ani modyfikacjom, posiada naturalne zmętnienie a barwa oliwy jest zielonkawo-żółta.
2. Kolejną  kategorią jest oliwa  rafinowana (pure), czyli oczyszczana. Do rafinacji często wykorzystywana jest oliwa „lampante”, czyli oliwa z pierwszego tłoczenia lecz   zawierająca więcej wolnych kwasów tłuszczowych i mniej kwasu oleinowego
3. Najniższą kategorią jest oliwa z kolejnych tłoczeń (zwykła), wykorzystywania również w przemyśle kosmetycznym.

Przechowywanie:
Przechowywać oliwę należy w zacienionym miejscu, najlepiej w ciemnej i szczelnej butelce. W prawidłowych warunkach, dobrej jakości oliwa,  może być przechowywana do dwóch lat. Jednak należy pamiętać, że im oliwa świeższa – tym lepsza.

Wykorzystywanie i właściwości zdrowotne:
Oliwa  extra vergine może być spożywana na surowo jak i do smażenia, pamiętać należy jednak, ze ma niższą temperaturę smażenia niż tłuszcze rafinowane, podobną do temperatury smażenia oleju rzepakowego.
Oliwa rafinowana oraz oliwy niższej jakości przeznaczone są wyłącznie do smażenia.
Spożywanie oliwy to jeden z sekretów utrzymywania przez włoszki nienagannej szczupłej sylwetki oraz długowieczności… Otóż po rozgrzaniu oliwa  znacznie zwiększa swoją objętość co zmniejsza ilość jej spożycia tłuszczu. Oliwa nadaje potrawą chrupiącą skórkę, co również ogranicza jej pochłanianie. Zmniejsza ryzyko miażdżycy, cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, powoduje spadek zachorowań na astmę, jest bogata w witaminy A, E, D i K, oczyszcza i reguluje procesy trawienia, spowalnia procesy starzenia się i doskonale wpływa na wzrost kości u dzieci.

Zbiory:
Czas zbioru oliwek to moment kiedy zmieniają one kolor z czerwonych na czarne , czyli około końca października/początku listopada. Istnieją rożne sposoby zbierania oliwek. Najbardziej cenionym jest zbiór ręczny (Brucatura a mano) – dla doświadczonych zbieraczy, jednak coraz częstszą alternatywą jest strząsanie oliwek z drzew (Bacchiatur). Siatki wykonane są z tworzyw sztucznych, mają buforować upadek i wyłapywać owoce co znacznie przyspiesza zbiory.Pośrednie między tymi, techniki zbierania to zbieranie ręcznie z użyciem plandeki oraz za pomocą szczotek i sprzętów mechanicznych.


Produkcja oliwy jest wieloetapowa, ważne by cały proces odbył się w krótkim czasie.
Dzięki życzliwości znajomych udało mi się przyjrzeć całemu procesowi tłoczenia oliwy. 
Postaram się pokrótce przedstawić Wam swoje nowe doświadczenie.

Na samym wejściu nasz "przewodnik" ostrzega przed 'ryzykiem upadku', informacja okazuje się niezbędna, bo już za chwile muszę zwolnić kroku i być ostrożna, aby w nieprzemyślanym obuwiu nie wywinąć orła..
Zapach tłoczonych oliwek dotarł do naszych nozdrzy jeszcze przed wejściem do fabryki, po chwili jest jeszcze bardziej intensywny, na początku cierpki i duszący, jednak szybko można się z nim oswoić. 
Naszym oczom ukazują się stosy 250-kg skrzyń wypełnionych uroczymi jędrnymi oliwkami, w kolorach od zielonego, poprzez zabarwione w śliwkowym odcieniem, aż po śliwkowo-czarne okazy. 
Z jednej takiej porcji otrzymuje się około 30 litrów oleju. 
Podobno, przy ręcznym zbieraniu, zapełnienie takiej skrzyni zajmuje cały dzień trzem osobą. 
Aby uniknąć podawania niedokładnych informacji, wszelkie szczegóły oraz procesy zaokrąglam i nazywam roboczo.
Przechodzimy do tłoczenia ... 

1. Oliwki wrzucane zostają do maszyny, która usuwa pozostałe gałązki za pomocą wibrowania, następnie oczyszczane są w ciepłej wodzie.





 2. Miażdżenie trwa około 20 minut.


3. Następnie miazga umieszczana jest na ciężkich tarczach, układanych ręcznie jedna na drugiej.         









4. Kilkadziesiąt tarcz z soczystą miazgą oliwną jest umieszczone pod naciskiem o sile kilkunastu ton. 




Ten zabieg umożliwia powolne i dokładne 
wyciśnięcie soku z oliwek.

5. Po kilkunastu minutach resztki oliwy z tarcz są wypłukiwane wodą (za pomocą zwykłego prysznica). Uzyskana mieszanka soku i wody wędruje dalej.. 










6. .. gdzie oliwa oddzielana jest od wody.


7. Po chwili obserwujemy neonowy zielono-żółty, intensywnie pachnący płyn.
Zostajemy poczęstowani najświeższą i najlepszą oliwą jaką w życiu mieliśmy w ustach - oczywiście jak przystało na włoską gościnność - w ilości, która wymuszała rezygnację z kolacji.. 



W takiej fabryce wytwarzane jest około 13 ton oliwy dziennie przez okres około 3 tygodni, w trybie pracy od świtu do późnej nocy. 


Oto, mało profesjonalne, acz wystarczająco wyraźne filmiki przedstawiające proces tłoczenia oliwy:




Informacje zaczerpnięte z ust osób kompetentnych w tej dziedzinie, własnych doświadczeń oraz: